„Jak podobne są marzenia…”
Dzięki uprzejmości Muzeum Galicja w Krakowie, społeczność naszej szkoły przeniosła się do łódzkiego getta w tragiczne czasy II Wojny Światowej. W tej zamkniętej przestrzeni wędruje z nami nasza rówieśnica, 14 letnia Rywka Lipszyc. Opowiada, łącząc się z nami poprzez pamiętnik, o swoich emocjach, co lubi robić, jakie ma marzenia. Jest nam bliska, bo ma plany, uczucia takie jak my. Tylko to miejsce ją przygniata, budzi strach, lęk, niepokój i łzy. Ten czas wojennego wiatru zmiata czarnym, złowrogim wichrem plany, marzenia i ludzi.
Jak podobne są marzenia młodych ludzi… zostają tylko wspomnienia. Rywka chce choć na chwiłę zapomnieć, zanurza się w inną przestrzeń, pisząc pamiętnik, którego karty może ktoś kiedyś przeczyta, w innym lepszym świecie, w bardziej szczęśliwym miejscu niż łódzkie getto, w czasie bez głodu i zła, porówna czas młodości Rywki ze swoim życiem i pełen refleksji i zastanowienia powie sobie „mam szczęście”.
{gallery}2023_wg{/gallery}
